Միայն մեկ զինակոչիկ… ու"ր ենք գնում…
Ցավալի է,բայց փաստ,որ
երբեմնի հզոր համայնք հանդիսացող Կոռնիձորը այսօր գնում է դեպի կործանման: ժամանակին այն եղել է թեժ
պատերազմական գոտի և բազմաթիվ հայրենասերների
արյան գնով պահպանվել է հողի ամեն մի կտորը: Իսկ այսօր համայնքը
հայրենիքի պաշտպանության համար կարող
է տալ միայն մեկ զինվոր,ով մանուկ ժամանակ կորցրել է հորը՝մնալով հիվանդ մոր խնամքին
և մեծացել է շատ դաժան պայմաններում: Զորակոչիկներ չունենալու
գլխավոր պատճառներից մեկը վերջին տարիներին մեծ տեմպերով աճող արտագաղթն է:Այժմ համայնքում
չկան երիտասարդ ընտանիքներ,քանի որ նրանք բոլորը հեռանում են աշխատանք չունենալու պատճառով
և գյուղում մնացել են մեծամասամբ ծերերը:Այս տարի զինվոր չունենալու պատճառներից է նաև այն,որ
պատանիների մեծ մասը ունեն բավականին լուրջ
առողջական խնդիրներ (երկարատև ռմբակոծությունների հետևանք) և ենթակա չեն զորակոչվելու
բանակ:Եթե այս տեմպերով շարունակվի գյուղի հետընթացը ,ապա մի քանի տարի հետո Կոռնիձոր
համայնքում դատարկ տներից բացի ոչինչ չի մնա…
Ցավալի է,բայց փաստ,որ
երբեմնի հզոր համայնք հանդիսացող Կոռնիձորը այսօր գնում է դեպի կործանման: ժամանակին այն եղել է թեժ
պատերազմական գոտի և բազմաթիվ հայրենասերների
արյան գնով պահպանվել է հողի ամեն մի կտորը: Իսկ այսօր համայնքը
հայրենիքի պաշտպանության համար կարող
է տալ միայն մեկ զինվոր,ով մանուկ ժամանակ կորցրել է հորը՝մնալով հիվանդ մոր խնամքին
և մեծացել է շատ դաժան պայմաններում: Զորակոչիկներ չունենալու
գլխավոր պատճառներից մեկը վերջին տարիներին մեծ տեմպերով աճող արտագաղթն է:Այժմ համայնքում
չկան երիտասարդ ընտանիքներ,քանի որ նրանք բոլորը հեռանում են աշխատանք չունենալու պատճառով
և գյուղում մնացել են մեծամասամբ ծերերը:Այս տարի զինվոր չունենալու պատճառներից է նաև այն,որ
պատանիների մեծ մասը ունեն բավականին լուրջ
առողջական խնդիրներ (երկարատև ռմբակոծությունների հետևանք) և ենթակա չեն զորակոչվելու
բանակ:Եթե այս տեմպերով շարունակվի գյուղի հետընթացը ,ապա մի քանի տարի հետո Կոռնիձոր
համայնքում դատարկ տներից բացի ոչինչ չի մնա…
Комментариев нет:
Отправить комментарий